Burada yaslandigimi hissetmeye mi basladim bilmiyorum, belki de daha fazla olgunlasmaya demeliydim. Neden Malezya omrumu yiyor? Sanki hersey burda basladi, burada actim gozumu... Buyudum burada, burada haksizliga ugradim, burada paylastim gercekten, burada bekledim caresizce, burada ayaklarimin ustune bastim, burada yalniz hissettim bu kadar, burada cektim hasretin en uzagini, burada agladim en sessiz...
Gidecek bir yerim yok, ben buraya ait degilim.
Cok uzaktayimmm...
Herseyden, o bir yerlerden...
Caresizim ayni zamanda, kanatlarim baglanmis, ucamiyorum...
Duymamaya calisiyorum, kapiyorum cenesini kalbimin...
Lakin, olmuyor ki...
Sabir da bir yere kadar bu fani nefiste.
Bir catlaktan siziyor, durdurulmuyor daha fazla...
Kirilmasindan korkum duvarin, cosmasindan akanlarin...
Sabir, sabir, sabir...
Yok ki baska elden gelen, katlamam lazim...
5 comments:
çok qüseL bi pyLşım olmuşş....
duyguLarın dillendiği anLar ve o anLarda eLLeri tuşlara basan bir YAZARSEVER ...
payLşmLrının devamının olması duası ile ....
~~Duygularını bu denli içten ve samimi bir şekilde anlatman bnm çok hoşuma gitti okurken içimden birşeyler koptu sanki . . .
~~Dünya nın bin türlü çilesi var.
Ama birde bu çileleri uzaklarda yaşamak var ...
~~RaBBim bu çilelerle yoğrulup sabredebilme zevkine erişebilmeyi nasip etsin inş.
vesselam ...
Bunu bir zorunluluk gibi görürsen yandın güzelim ; işin güzel taraflarına bakman lazım sürekli ... Olmasa bile varmış gibi yapman lazım ; kendi polyannan olman lazım yani (:
Cok guzel soyluyorsun da, bazen insanin sabrinin sinirina geldigi oluyor heralde. Ben burayi sevmemek, Istanbul'a donmek gibi bir kavrami kafamda barindirmiyorum bile.. Yani, kendi kendimi inandiriyorum, bir nevi Polyannalik dedigin gibi..
Heralde son sinirina gelmistim yazarken.Birazda huzun olsun dedim blogumda...
merve abla ben sümeyye bloğunu ziyaret ettim ve malezya maceralarını okudum çok süpermiş ya insanın herşeye rağmen orda olası geliyo.
ALLAH KOLAYLIKLAR VERSİN SANA inşALLAH.
Post a Comment