Ben babamı kollarımın arasında kaybettim.
Daha sıcacık olan babamın öldüğüne kim ikna edebilirdi beni?
Rabbimin bildiği var dedim
Bir damla gözyaşı değdirmedim bedenine
Aylar geçti, hala hüznü bitmedi
Her gece şu duvarın arkasında,
Her sabah kapının önünden geçerken
Elinde ekmek gelirken işten,
Yüzünde hep tebessüm
Kaybettiklerine inat çabalarken hala
Baba, bir dinlen diyemedik
Ne rahat nefes aldın
Ne bir durak bildin
Evlatlarım dedin, kendini bilmedin
Sen çocuk olmadın mı baba?
Sen genç olmadın mı?
Neydi derdi dünyanın seninle?
Ahh baba ah...
Bilemedim, ne deyim..
Bitsin isterken hasret, uzadı kavuşma bize
Bu cihanda ayrıldık
Rabbim kavuştursun cennetinde
No comments:
Post a Comment