Hayat sonu gelmez bir yolculuk, bir tasinma...

Hep mi bir tasinma olur hep bir ayrilik! Once annemin kucagindan aldilar beni, sonra vatanima veda ettim buraya geldim... Simdi de cok sevdigim evimden cikariyorlar... Evet, yurtta degisiklikler var, evli ciftler gelecek diye bizi cikariyorlar.. Sanki ne isleri var anlamiyorumm, buraya geliyorlar.. Zaten 7. kata kadar onlarin surda 3 kati cok gorduler, bizi yuvamizdan ettiler..! En cok sevdigim gun batisi manzaram olmayacak artik, mutfakta yemek yapamayacagim, aksamlari balkona cikip karanlikta yildizlari izleyemeyecegim, arkadaslarla toplanip neler yapiyorduk, onlarin hicbiri olmayacak artik. Otobusunu beklemek zaman aliyordu belki, temizligi daha zordu, prizleri bozuk oldugu icin salonda yemek pisiriyorduk belki ama gercekten ben burayi cok seviyoruummm!! Anlamaz ki bunu onlar! Kalpsizler! Ustelik bize uygun bir yurt bile yok baska, olanlarada dolu diyorlar. Ne yapacagiz bilmiyorum.. Allah yardimcimiz olsun. Su final arefesi cok guzel mesgul ediyorlar bizi. Yine bir ugras, esyalari nerede tutacagiz, o koca buzdolabi ne olacak? Bir de bir hafta gec gelcez zaten, geldigimizde bir daha ara, bul, temizle.. Zor isler zorr.. Allah kolaylastirsin insallah...