Gölgem ve Ben

Gölgem ve ben giderken adını bilmediğim ağaçların altından, karanlığa yakın loş ışıkta, bir yandan da şiirler yazıyorum kafamdan.. Düşünceler sarmış, gözlerimi bile doldurmuş.. Arkamdan gelen adamın 'kandilin mübarek olsun abi' diye telefon açışı birden dondurdu gözümdeki yaşı, bir baktıktan sonra arkama döndüm ve 'iyi de bugün kandil değil ki..' neyse tebessümü yerleştirmişti yüzüme. Allah yolladı onu o anda belki ağlamayayım diye, sonra bir başka şiirde görüşmek üzere..